แว่วหวานเวียนว่าวิเวิกเว่าเหว้าวอน
พิพาพรเพียกภาพพระพรายผิด
เกิดกรณ์กาญกุกามเกินกร่อนกิน
ปากประปิ่นปิดเปิดแปลกปรับปรุงปลง
เทพทิทองทิพย์ทุกข์เทียบทิศทาย
สอบสงสัยสุดสุขสานสิเสียงสิ้น
อันเอกอรเอ่ยอ่อนอันองค์อินทร์
เลือกรางรายรุลงลิ้นละลืมลง
ทุเทพเที่ยงไทยแท้ที่ทวนท่อง
ยากยุยากยงยอมยะยืนหยัด
แน่นอนแน่นิ่มนวลน้อยนิ่งหนักนัก
พะภัยพักเพลงพูดพิศพิพลาดพงษ์
ขอบคุณคงเเค่คุยเคยขอคุณคง
แน่หนักแน่วแน่นิ่งน้องหน้านี่หนัก
รู้ละลายรักหลงเรียนริไร้รัก
ลุไร้ร้กลงเรื่องร้ายลดเลวลง
เรียนรู้เรื่องเลิศล้ำหลังลับลุลา
ที่ท่องท่อเเท้ธารทุรทุรายเที่ยว
ธรรมเเท้เทียวธรรมเที่ยงแท้เทียว
เหมาะไม่เหมาะมุ่งมั่นหมายมองมี
พวกพรรค์พี่พิงแพลงผองผู้พักพิง
ปลงไปเปลี่ยนแปรปล่อยปรับปลดปล่อย
ไฟฟืนไฟฝึกฟูมฟายฟูมฟักฝอยฟางฟง
รักมิรักหลงมิหลงลุลายเลือกลุลารินท์
เฉยชาชินเช่นเช่นเชือกชัดชัดเชียว
เกลียวกลมเกลียวเกิดแก่เกลียดกรรมก่อ
ขอคิดขอขุโขขายของข่มขาดขอ
โทษที่ท้อที่ทิ้งทำทุกข์แท้เทียว
จากจงจากจดจงจดแจงจงจำ
เห็นโหดให้ไห้เหตุแห่หาญหวลหัก
โปรดปล่อยเปิดเปลี่ยนปลดปราบปล่อยไป
ทุกข์ทดถอยเทียบทิศทางที่เที่ยงธรรม
โศกส่ำเศร้าสุขสันต์สรรค์เสียงสังข์ทรง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น