วันอังคารที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2554

น้ำเอยน้ำตาเจ้าดาวคือดิน



















ดาวดวงน้ำคล้อยเคลื่อนเลื่อนลาลับ
ดุจความรักดังสายน้ำธรรมสดใส
จากลาแล้วแจวลาลับเจ้าดวงใจ
แสนอาลัยในวจีพี่รำพัน
ดาวดูดีดำรงค์ได้น้ำใจใส
ดาวดูได้ดินดูดาวเฝ้าไฝ่ฝัน
น้ำใจดาวเพียงดินเป็นนิจนิรันดร์
น้ำพัดพาพรากผองเพื่อนฝันพลั่นเพลงพิณ
น้ำใจใสวิเศษสายพลายพิศสมร
น้ำลาจรจากจิตชีวิตฝัน
น้ำจำพรากพุทธพราวรุ้งราวพลัน
น้ำใจท่านหลั่งรดรินชีวินไทย
นำน้ำใจใสแจ้งจรจึงจงจำ
นำน้ำคำผู้เปิดธรรมเปิดพร่ำกระแส
วอนสายน้ำสดสุขใสให้เปิดแปร
สายน้ำแน่ลดลงรายให้ลาริน
สายน้ำเชี่ยวเที่ยวดิ่งแทรกดินดล
ขอสายฝนปนน้ำตาข้าผู้สิ้น
ผู้สูญเสียปลอดภัยพิษพระพรายบิน
ผู้แสร้งเสขอให้สิ้นความปิดบัง
ลมเจ้าเอยเมตตาประชาไพร่
ลมปัดภัยเพื่อนมวลมิตรชิวิตหลัง
ลมเปิดเป็นลมเย็นใสพลายพุทธัง
ลมหลับไหลได้ดิ่งดังดุจดีดวง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น