เสียงสายน้ำไหลหลากพรากความรัก
เห็นประจักแจ้งจริงสิ่งทั้งหลาย
ว่าวันใดวันนึงต้องมลาย
สูญสลายให้เร่งหวลใคร่ครวญกัน
แสงไฟในแววตาช่างอาฆาต
แปลกประหลาดวิปริตจิตสับสน
หากไม่เห็นสิ่งผ่านมาไว้เตือตตน
นิมิตรดลหนทางธรรมรนำสิ่งดี
สีชาดฉาบกรากเกลื่อนช่างน่ากลัว
เงาสลัวอาจมืดลับดับความฝัน
เปิดประตูรับแสงแจ้งตามกัน
พบสวรรค์แห่งจิตธรรมนำในใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น